Letra e Umberto Ecco për nipin e tij, duhet të lexohet nga çdo prind

Letra e Umberto Ecco për nipin e tij, duhet të lexohet nga çdo prind: I dashuri im, së shpejti do të bëhesh idiot!

Letra e Umberto Eck drejtuar nipit të tij, një nxënës i shkollës së mesme, është diçka që çdo prind duhet ta lexojë

Nipi im i dashur,

Nuk do të doja që kjo letër të tingëllojë shumë udhëzuese, për të të treguar për dashurinë për fqinjët, atdheun, njerëzimin dhe të ngjashme. Unë as nuk do të të dëgjoja (ti je një i rritur, dhe unë jam shumë i moshuar), sepse sistemi i vlerës ka ndryshuar aq shumë sa rekomandimet e mia mund të mos jenë të përshtatshme.

Prandaj, dua t’ju jap vetëm një këshillë që mund të jetë e dobishme për ju tani kur përdorni smartphone. Nuk do të të them të mos përdorësh telefonin nga frika se mos tingëllon si një plak budalla. Edhe unë e përdor celularin tim.

Do të doja të flisja për sëmundjen që ka prekur brezin tuaj dhe atë para jush, e cila tashmë po studion në universitete. Unë jam duke folur për humbjen e kujtesës.
E vërteta është se, nëse doni të dini se kush është Charlemagne ose ku gjendet Kuala Lampuri, thjeshtë klikoni në buton dhe gjeni gjithçka nga interneti menjëherë. Bëjeni këtë kur t’a keni të nevojshme dhe ruajeni atë lajm, nëse e keni të nevojshme për në shkollë, për shembull. Lajmi i keq është se të kuptuarit se një kompjuter mund të përgjigjet në pyetjen tuaj në çdo kohë, ju largon nga ideja për të mbajtur në mend diçka.

Ky fenomen mund të krahasohet në mënyrën vijuese: duke ditur që gjithmonë mund të shkoni nga një rrugë në tjetrën me autobus ose makinë, një person vendos të mos ecë më. Por nëse ndaloni së ecuri, do të shndërroheni në një person që është i detyruar të lëvizë me karrocë invalidësh.

Oh, unë e di që ti merresh me sport dhe di si të formosh një ekip, por përsëri në tru.

Truri është njejtë si një muskul në këmbë. Nëse ndaloni së ushtruari, do të bëhesh letargjik dhe do të kthehesh në një idiot. Përveç kësaj, të gjithë rrezikojmë të prekemi nga Alzheimeri në moshë të thyer, ndërsa një mënyrë për të shmangur këtë telashe, është të stërvitim kujtesën tonë.

Kjo është receta ime. Çdo mëngjes mësoje një këngë të shkurtë, siç ishim të detyruar të bënim kur ishim fëmijë. Mund të caktosh një garë me shokët. Nëse nuk të pëlqen poezia, atëherë mbaj mend përbërjen e ekipit të futbollit, por duhet të njohësh lojtarët jo vetëm të ekipit që mbështetë, por edhe lojtarët e ekipeve të tjera, si dhe përbërjet e tyre të mëparshme.

Garoni në kujtimin e titujve të librave që keni lexuar. A i mbajnë në mend shokët e tu emrat e musketerëve nga filmi dhe libri “Tre Musketeët”?

Nëse nuk doni të lexoni librin “Tre musketerët” (atëherë nuk e dini se çfarë po humbni), luani një lojë të ngjashme me librin që keni lexuar.

Duket si një lojë dhe vërtetë është një lojë, por ju do të shihni se si koka juaj është e mbushur me personalitete, histori dhe të gjitha llojet e kujtimeve.

Pyete veten pse një kompjuter quhej truri elektronik. Kjo sepse është menduar sipas modelit të trurit tonë, përveç që truri ynë është shumë më i fuqishëm dhe më i mirë.

Truri është një kompjuter që është gjithmonë me ju, mundësitë e tij zgjerohen si rezultat i ushtrimeve, ndërsa kompjuteri yt e humbet shpejtësinë pas përdorimit të gjatë dhe duhet të zëvendësosh atë pas disa vitesh. Kurse truri ju nuk do t’ju tradhtojë deri në moshën 90 vjeçare, kurse në moshën 90 vjeçare, nëse e ushtroni, ai do të kujtojë më shumë sesa kujtoni tani. Gjithashtu, falas!

Pastaj, ekziston dhe kujtesa historike, e cila nuk lidhet me faktin e jetës tënde ose me atë që ke lexuar. Ajo ruan ato ngjarje që kanë ndodhur para lindjes tënde.

Sot, kur të shkoni në kinema, duhet të vini në fillim të filmit. Kur fillon filmi, është sikur ai po të mban për dore gjatë gjithë kohës, duke të shpjeguar se çfarë po ndodh. Në kohën time, ju mund të hynit në kinema në çdo kohë, madje edhe në mes të filmit. Shumë ngjarje kishin ndodhur tashmë para mbërritjes tuaj dhe ju duhej të “kapnit fijet” shpejtë. Nëse do ju pëlqente filmi, mund ta shikonit përsëri. Unë kam lindur në një kohë kur ishte e rëndësishme të dija dhe të kuptoja se çfarë kishte ndodhur para meje. Kjo ishte e nevojshme në mënyrë që unë të kuptoja më mirë ngjarjet e sotme.

Sot, shkolla duhet t’ju mësojë të mbani mend se çfarë ka ndodhur para se të lindnit, por unë nuk e kam parë atë ta bëjë atë siç duhet. Sondazhe të ndryshme tregojnë se rinia e sotme, madje edhe studentë të universitetit, të lindur më 1990, nuk e dinë dhe ndoshta dhe nuk duan të dinë se çfarë ka ndodhur më 1980, e lëre më atë që ka ndodhur 50 vite më parë.

Konsiderojeni që kujtesën tuaj mund ta stërvitni jo vetëm me ndihmën e librave dhe revistave, por edhe me ndihmën e internetit.
Interneti është gjithashtu i dobishëm për të hulumtuar historinë, jo vetëm për të biseduar me shoqërinë. Si u zhdukën dinosaurët? Si quhej paraardhësi i demit? Njëqind vjet më parë kishte më shumë tigra sesa sot, pse? Kush ishte papa i dytë në histori? Kur u krijua Mickey Mouse?

Unë mund t’i bëja këto pyetje në mënyrë të pacaktuar dhe të gjitha ato do të ishin tema të shkëlqyera për hulumtime. E tëra kjo duhet të mbahet mend. Dita do të vijë dhe ti do të plakesh, nëse të gjitha këto i zbulon dhe i mban mend, do të ndihesh sikur ke jetuar për një mijë vjet.

Kurse shokët e tu që nuk hulumtojnë, nuk lexojnë dhe nuk mbajnë mend, do të jetojnë vetëm një jetë të vogël, të shkurtër dhe të mjerueshme.