Kush është fajtori për reagimin më të dobët imunitar pas vaksinimit?

Gjenetika luan një rol të rëndësishëm në mënyrën se si trupat tanë reagojnë ndaj vaksinave dhe injeksioneve suplementare, duke sugjeruar se disa përgjigje mbrojtëse të shkaktuara nga vaksinimi mund të jenë më efektive nëse personalizohen, sipas një studimi të ri të kryer nga studiuesit në Universitetin e Miçiganit.

Ekipi gjithashtu identifikoi një formë specifike të gjenit të lidhur me antitrupat që parashikon, në nivel popullsie, nëse rritja e prodhimit të më shumë antitrupave do të jetë efektive në rritjen e përgjigjeve të lindura imune.

Studimi hulumtoi se si njerëzit mund të reagojnë ndryshe ndaj përforcuesve konvencionalë, të cilët riekspozojnë sistemin imunitar ndaj virusit (ose ndonjë pjese të tij) në mënyrë që të rrisin përqendrimin e antitrupave.

Megjithatë, tek disa njerëz, rritja e përqendrimit të antitrupave mund të mos jetë aq e rëndësishme, sepse gjenet e tyre kodojnë receptorët imunitarë që nuk janë aq të mirë në lidhjen e antitrupave – thuhet se kanë afinitet më të ulët.

Si rezultat, një person mund të ketë një numër të respektueshëm antitrupash dhe ende të ketë një përgjigje të dobët imune.

Pra, një mënyrë teorike alternative për të rritur imunitetin mund të jetë krijimi i vaksinave që përshtatin strukturën e antitrupave – duke i bërë ato antitrupa të ngjiten në receptorët e qelizave imune të një personi.

Mostrat e plazmës nga pjesëmarrësit e studimit – kryesisht mostrat e gjakut minus qelizat e kuqe të gjakut – treguan sasinë dhe llojin e antitrupave të prodhuar pas vaksinimit.

Modelimi ka treguar se, në gjenin që kodon një lloj specifik të antitrupave (IgG1), variacione të ndryshme mund të parashikojnë se sa efektiv do të jetë përforcimi për rritjen e niveleve të antitrupave në një popullatë të caktuar.

Disa popullata në studimin e HIV-it treguan se rritja e niveleve të antitrupave nuk çoi në një ndryshim në funksionet e lindura imune që u vlerësuan.