Është e vështirë të përgjigjesh në pyetjen se si jetojnë pensionistët në Serbi
Bashkëqytetarët e moshuar shpesh kanë përshtypjen se mjedisi dhe shoqëria i shohin si barrë dhe ndihen të vetmuar. Më shpesh, siç thonë ata, përjetojnë diskriminim nga të rinjtë dhe nga institucionet. Shoqata “Amiti” thonë se 60 për qind e pensionistëve marrin pension nën mesataren, ndërsa 300 mijë prej tyre marrin më pak se 15 mijë dinarë në muaj. Ai tregon se dhuna që pësojnë të moshuarit është sekreti familjar që ruhet më së miri dhe më së shpeshti bëhet nga familjarët.
Në Serbi ka pak më shumë se 1,660,000 përfitues të pensionit, dhe pensioni mesatar është 30,978 dinarë.
Nadezhda Satariq nga Shoqata “Amiti” thotë se është e vështirë të përgjigjet në pyetjen se si jetojnë pensionistët në Serbi.
“Për ata që kanë pension mbi 50.000 dinarë është më e lehtë dhe mund t’ia dalin më normalisht, por fatkeqësisht janë vetëm 11 për qind. Është krejt tjetër historia me pensionistët që kanë pensione nën mesatare, dhe 60. për qind janë të tillë”, thekson Satariq.
Ai thekson se situata më e vështirë është sigurisht për ata 300 mijë pensionistë që marrin pensione nën 15 mijë dinarë, nëse ky është i vetmi burim i rregullt mujor i të ardhurave të tyre.
“Këta njerëz janë praktikisht gjallë. Ata nuk mund të blejnë mish një herë në javë, nuk mund të blejnë të gjitha ilaçet e nevojshme, nuk mund të përballojnë mjetet ndihmëse ortopedike që u duhen, nuk mund të përballojnë procedurat mjekësore. dilni me shpenzime të paplanifikuara.” në fund”, thotë Satariq dhe thekson se dhimbja më e madhe është se shumë nuk duhet të paguajnë as ngrohje.
Ndihma financiare është gjithmonë e mirëseardhur, por duhet bërë një gradim”.
Pensionistët kanë mbajtur peshën e madhe të konsolidimit fiskal. Më pas u rritën pensionet dhe ndihma e njëhershme financiare, kjo e fundit në shumën prej 20.000 dinarë.
Nadezhda Satariq thotë se ndihma e njëhershme financiare që pensionistët e kanë marrë në disa raste “në mënyrë fantastike do të thotë shumë” dhe i ka lumturuar të gjithë pensionistët – edhe ata që kanë pensione të larta, por sidomos ata që ndihma e tyre është më e madhe se pensioni i tyre.
“Megjithatë, qëndrimi im personal është që duhet të bëjmë një gradim dhe të fokusohemi më shumë tek më të varfërit apo ata që janë më të rrezikuar nga varfëria. Nuk duhet të fokusohemi shumë tek ata që kanë pensione të larta, edhe pse ata janë më të paktët. “, thotë Satariq.
Ai thekson se ndihma e njëhershme do të jetë gjithmonë e dobishme, por se është shumë e rëndësishme të investohet më shumë në infrastrukturë, veçanërisht në atë mjekësore.
“Ne nuk mund të lejojmë që të mos ketë rezonancë magnetike në rajone të caktuara. Është shumë e rëndësishme që të moshuarit dhe pensionistët të kenë logjistikë dhe të mund të shkojnë te mjeku. Duhet të investojmë më shumë në këtë,” beson Satariq.
“Dhuna e pësuar nga të moshuarit, sekreti familjar i mbajtur më së miri”
Njëri nga hulumtimet quhet “Sekreti i ruajtur mirë familjar: keqpërdorimi i të moshuarve”, dhe Nadezhda Satariq thotë se dhuna që pësojnë të moshuarit është me të vërtetë sekreti familjar i ruajtur më së miri.
“Më shpesh, abuzimi, shpërfillja e nevojave të tyre, dhuna psikologjike apo shfrytëzimi ekonomik kryhet nga familjarët apo ata më të afërt me të moshuarit. Ata kanë turp ta pranojnë këtë, kanë frikë sepse varen nga të rinjtë që i rrethojnë”, shpjegon. Satariq.
Ai thekson se pensionistët nuk kanë besim të mjaftueshëm në institucionet që duhet t’i mbrojnë dhe se disa nuk dinë as kujt t’i drejtohen për ndihmë dhe sa e rëndësishme është kjo, ndërsa ata nga gjeneratat më të vjetra shpesh besojnë se dhuna që pësojnë është normale ne familje..
Koronavirusi ka bërë të vështirë jetën edhe për të moshuarit dhe pensionistët. Shumë përballen me vështirësi financiare dhe shëndetësore. Qasja në shërbimet shëndetësore është e kufizuar, ata janë të izoluar, u mungon shoqëria dhe shumë prej tyre kanë probleme me demencën.