Made in China është gënjeshtër – ja ku prodhohen ato

Kompanitë kineze të tekstilit po përdorin gjithnjë e më shumë fabrika jashtë kufijve të tyre për të përfituar nga puna më e lirë, ashtu si Perëndimi po bën me Kinën.

Por ata po mashtrojnë në treg – sepse ata kanë një etiketë të njohur “Made in China”, dhe mallrat prodhohen aktualisht nga punëtorët e shfrytëzuar në Korenë e Veriut, transmeton Reuters.

Kinezët përdorin gjithnjë e më shumë fabrika, tregtarë dhe kompani në qytetin kufitar Dandong, dhe pastaj mallrat që prodhohen atje shiten në gjithë botën sikur të ishin të prodhuara prej tyre, transmeton KosovaPress.

Përdorimi i Koresë së Veriut për të prodhuar veshje më të lira tregon se, pavarësisht sanksioneve të OKB-së të imponuara në atë vend, Kim Jong Un arrin të gjendet me ndihmën e “miqve”.

Në fakt, sanksionet për shkak të programit nuklear verikorean nuk kanë të bëjnë edhe me ndalimin e importit të tekstilit.

“Ne marrim urdhra nga e gjithë bota,” tha një biznesmen koreano-kinez nga Dandong, një qytet në kufirin e të dy vendeve përmes të cilit po zhvillohen shumica e dyqaneve të Koresë së Veriut.

Ashtu si shumica e njerëzve që folën për këtë temë, ai kërkoi të qëndrojë anonim për shkak të ndjeshmërisë së gjërave.

Njëzet agjentë janë aktivë në Dandong, të cilët janë ndërmjetës midis furnizuesve kinezë dhe klientëve nga SHBA, Evropa, Japonia, Koreja e Jugut, Kanadaja dhe Rusia.

“Shpesh, klienti përfundimtar nuk e ka asnjë ide se mallrat janë bërë në Korenë e Veriut – thotë burimi.

Tekstili është elementi i dytë më i madh në eksportet e Koresë së Veriut, pas thëngjillit dhe mineraleve të tjera. Fitimet nga eksporti i tekstileve është 752 milionë dollarë në 2016.

Sanksionet e fundit të OKB-së kanë ndaluar plotësisht burimin e qymyrit, kështu që Koreja e Veriut me të vërtetë duhet të durojë dhe me sa duket mbështetet në Kinën në mbijetesën e saj ekonomike.

Eksportet kineze u rritën me rreth 30 për qind, ose 1.67 miliardë dollarë në gjysmën e parë të vitit, dhe shumica e tyre janë pëlhura dhe materiale të tjera të papërpunuara të cilat në Korenë e Veriut bëhen gati për treg.

Brendi sportiv australian Rip Curl publikisht kërkoi falje vitin e kaluar kur u zbulua se një pjesë e pajisjeve të tyre të skive, të shënuara si “Made in China”, ishin bërë në Korenë e Veriut në një nga fabrikat e tyre.

Rip Curl fajësoi furnizuesin për “outsourcing” e tij mbi një nënkontraktor të paautorizuar. Por tregtarët dhe agjentët në Dandong thonë se kjo është një praktikë e përhapur.

Prodhuesit mund të kursejnë deri në 75 për qind duke i bërë rrobat e tyre në Korenë e Veriut, zbulon një tregtar kinez.

Disa nga fabrikat në Korenë e Veriut janë të vendosura në Siniu, ndërsa të tjerat ndodhen në afërsi të Phenianit. Rrobat e përfunduara zakonisht dërgohen drejtpërdrejt në portet kineze, ku ato ripaketohen dhe dërgohen në portet botërore që ata kanë urdhëruar.

Prodhimi i tekstileve në Korenë e Veriut ishte shumë i zhvilluar në vitet shtatëdhjetë të shekullit të kaluar, kur kompanitë e para holandeze filluan tregtinë me Korenë.

Megjithëse prodhimi ka rënë, vitet e fundit ka filluar të rritet përsëri. Pagesa mujore për një punëtor të Koresë së Veriut në industrinë e tekstilit është rreth 80 dollarë në muaj, që do të thotë se prodhimi është për 30 për qind më lirë sesa në Kinë.

Përveç kësaj, punëtorët e Koresë së Veriut mund të prodhojnë 30 për qind më shumë veshje çdo ditë se një punëtor kinez, zbulon një tregtar kinez.

Arsyeja për këtë, sigurisht, qëndron në shfrytëzimin. Në fabrikat e Koresë së Veriut, punëtorët nuk shkojnë në tualet kur duhet, pasi ndryshe do të ngadalësonin të gjithë linjën e montimit. Kjo është arsyeja pse ekzistojnë me të vërtetë pushimet e përcaktuara për tualet, të cilat duhet të respektohen nga të gjithë.

Një arsye tjetër pse punëtorët e Koresë së Veriut janë kaq produktive është bindja e tyre se ata po punojnë për përmirësimin e vendit të tyre dhe jo për pagë.

Ata besojnë se e bëjnë këtë për udhëheqësin e tyre dhe një të ardhme më të mirë, dhe pagat e tyre dallojnë nga ato në vendet e tjera aziatike.

Për shembull, ndërsa në Korenë e Veriut minimumi i pagës në muaj është 75 dollarë dhe një mesatare 160 dollarë në muaj, në Kinë, pagat mesatare në fabrika variojnë nga 450 deri 750 dollarë në muaj.