BEJXHET MUSTAFA
Në jet ndodhin gjëra që vetem njeriu mund ti përballoj por me një dhimbje shum të madhe e qê me vështirësi po mundohemi të tejkalojm është vdekja yte BEJXHET, shkove si një hije nga kjo jet por lë shum kujtime e shum gjëra pas tejee, që do të kujtojm gjithmon.
U largove vetem fizikisht o engjull me zemer do të kemi gjithmon pran vetes.
Jam e sigurt se atje në parajs ke për t’na pritur gjith neve, dhe një dit do bashkohemi siç kemi qenë më par.
Largimi nga kjo jet nuk mërziti vetëm Nënën tënde Babanë apo motrat, por merzitii gjith farefisin, mërziti gjith njerzit që moren këtë lajm trondites.
Ke qen një fëmij shum i dashur për gjith njerzit, në rrug ke qen shum i shoqruar, nuk ke lënduar asken me fjal e as me vepra gjithmon ke qenë i buzëqeshur e i lumtur, po praa sepse kështu jan engjujt kështuh si ti o i dashuri i familjes.
Nënën e lëndove thell në shpirt e humbe rinin, nuk do i lëvizesh më nē shtëpi që tshikoj nëna me plot dashuri, Babas zemren ja coptove, e gjith jeten zi ja bêre, Por motrat tuaa, Ato i shkrumove lumturin ja dogje e thell në shpirt me dhimbje i bëre.
Gjyshi t’qan nat për nat, Thot me vete pse o Allah më mir un në at varr se nipi im t’flej aty çdo nat. Po dhe gjyshja njejt thot asaj syt si pushojn asnjëher nga lot sepse nipin e varrosi në at dhe të ftohtë.
Shkruan: Elhame.M
