Kurbeti i mallkuar që përçan familjet

Ndjej një vrull të madh në trup, një copë e shpirtit tim u këput, një rreze mu shua, një dhimbje u hap, një mall u shtua.

Sot ndihem pa krahë e si një pëllumb i plagosur që nuk mund të prek qiellin. Sot njërës nga arsyet e jetës sime i thashë „lamtumire e qoftë gurbeti i lehte per ty“

Gurbeti i mallkuar qe percan familjet e sjell djege, me preku edhe mua, me mori motren e ia hapi dyert ne nje vend te thate.

Moter: edi qe do te jesh e lumtur, edi dhe jam i sigurte se kushtet do ti kesh shume te mira, do te shpetojsh nga shume te keqija qe jan mbjellur tek ky vend e kjo toke nga ku une shkruaj, por edi qe cdo lumturi e jotja do te jete e pergjysmuar sepse ke mungese te madhe, do te te mungoj familja, do te mungoj vellai yt qe netet e fundit qe i kaloj me ty duke u perqafuar i lutej Zotit qe ta ngadalesoj kohen e me fitu me shume kohe per te ndetur me ty.

Vellai yt ndjen mallë e dhimbje sa per kete toke aq edhe per ty. Por mbi te gjitha do te gjej paqe kur ty do te te shoh te buzeqeshur.

Sot ndjeva me dhimbje se sa kur te percolla nga shtepia me duvak te bardhe. Kujto cdo mengjes sikur me ke prane sepse ne valigjet e tua fshehurazi futa nje cope te qenies e shpirtit tim, per te ta shuar sa do pak mallin ku te kesh nevoje.

Urime moter fillimin e ri, E une vetes i uroj fillimin e nje dhimbjeje te re.