Është mjaftë interesant të konstatohet se çdo lëkundje e anijeve në det, nuk do të thot edhe fundosje të saj! Deti është i paparashikueshëm dhe me plotë sfida, dhe anijet për të lundruar distanca të gjata, hasin në probleme të ndryshme si: fortuna, moti i ligë, acar, shira të rrembyeshëm me erë, dallga etj, por të dirigjuara mirë nga bordi dhe kapetani i anijes ankerohen me sukses në port!
Ana tjetër interesante e këtyre udhetimeve është, se gjatë ngarkimit në anije para se të niset në rrugë, aty ngarkohen: mallëra, njerëz, materiale të ndryshme, automjete, por edhe njerëz “ilegal” që ngarkohen tinezisht pa biletë, ose futen brenda nga dikush “si lotësjellësi në Kuvendin e Kosovës” si dhe minjët që çdoherë gjejnë vrima për tu futur, të tërhequr nga era e gjathërave që transportohen!
Dhe e gjithë kjo histori e “idiles” së transportit të lumtur me anije ndërpritet që në “tampeten” e parë, kur minjët dhe udhëtarët ilegal, nga frika kërcejnë në det për të shpetuarz por fatkeqësisht mbyten, dhe pastaj bien pre e peshqëvee të ndryshëm që presin keso rastesh ideale!
Moraliteti i këtij shkrimi, është se çdo anije nuk fundoset, ndersa “udhëtarët ilegal” dhe “minjët” çdoherë gabojnë dhe zbresin në vend dhe adresë të gabuar!
